Tomasz Swoboda

Powtórzenie i różnica

Szkice z krytyki przekładu

cena okładkowa 29 zł

Zbiór szkiców tłumacza i literaturoznawcy na temat teorii i praktyki przekładu literackiego. Swoboda analizuje polskie tłumaczenia utworów z literatury francuskiej, hiszpańskiej i latynoamerykańskiej i na tej podstawie omawia elementy translatorskiego warsztatu, wskazuje warstwy tekstu, które w trakcie pracy tłumacz powinien brać pod uwagę. Szkice te dotykają najważniejszych zagadnień teorii przekładu, takich jak wierność oryginałowi i wymóg dostosowania strategii przekładowej do charakteru tłumaczonego tekstu. Odnoszą się również do zagadnienia intertekstualności literatury współczesnej, wymagającej od tłumacza ogromnej erudycji i oczytania. Jednocześnie rozdziały składające się na tę książkę przynoszą nieszablonowe omówienie dzieł i ogólne wprowadzenie w twórczość takich autorów, jak między innymi: Francis Ponge, Emile Cioran, Maurice Blanchot czy Raymond Queneau.

Wsparcie wydania: 

* * *

Marek Bieńczyk, „Literatura na Świecie”
Jak bije Swoboda? Bo przecież jako krytyk przekładu bić musi i chyba nawet lubi. […] Bije jak złoty olimpijczyk Jan Szczepański. Lewa prosta i odskok. Długo nic i znowu lewa prosta, odskok. Bez nokautu, tylko punktowanie, innymi słowy styl bardzo elegancki i wyważony. Żadnych inwektyw, puszenia się lepszym rozumieniem tekstu, wyśmiewania błędów, wszystko na bardzo delikatnej nucie. Nieważne, czy to dyplomacja, czy kindersztuba, czy też dobry charakter; autor przygotowuje teren do zadania ciosu w sposób niezwykle ucywilizowany, wymaszcza agorę komplementami, jeśli gani za jedno, to chwali za drugie – tak, że całość krytyki staje się niejako wspólną sprawą, wspólnym zadaniem wszystkich nas tłumaczy, nikt nie wychodzi z tego fatalnie pokiereszowany.

Piotr Sadzik, „Kultura Liberalna”
Jak to u Swobody, autentycznej pasji czytelniczej towarzyszy skrupulatne, filologiczne śledzenie pojedynczych słów, fraz, formuł problematyzujących prostą (mimetyczną) przekładalność tekstu. Ta cierpliwa i mozolna praca porównywania przekładu z oryginałem zamieniana jest zawsze przez autora Powtórzenia i różnicy w sztukę, w której stylistyczna (nieomal gawędziarska) sprawność idzie pod rękę z interpretacją tekst u (dla Swobody, słusznie, jest już nią samo tłumaczenie).